درباره رفراندوم آیا مردم نمیفهمند!؟ | مراقبت کنیم تودهگرایی را به نام مردمسالاری به خوردمان ندهند
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۷۴۰۵۳
محسن مهدیان مدیرمسئول روزنامه همشهری نوشت: سخنان رهبر انقلاب در پاسخ به یک دانشجو را خناسان رسانهای تحریف و تبدیل به ابزار تخریب کردند. چقدر هم زننده است که عدهای از سر نادانی همانها را در داخل تکرار میکنند.
واقعیت این است که ماجرا خیلی پیچیده نیست.
دانشجویی ظاهرا چنین میگوید که «باید از روز اول درباره مسائل مختلف رفراندوم برگزار میکردیم تا حساسیت بهوجود نیاید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حالا رسانه دشمن از این چه برداشتی کرده است؟ این که رهبر انقلاب مخالف رفراندوم هستند و بدتر اینکه ایشان مخالف نظر دادن مردمند و آنها را شایسته اظهار نظر نمیدانند.
پاسخ رهبر اساسا ناظر به اصل و فلسفه رفراندوم نیست؛ بلکه یک تذکر مدیریتی است. مرور کنیم. انشاءالله روشن میشود.
اول: تنها کشوری که در عالم، نظام خود را به رفراندوم گذاشت، جمهوری اسلامی است. هیچ کشوری- تأکید میشود هیچ کشوری- در هیچ جای تاریخ چنین نکرده است.
در ایران تا امروز ۳بار رفراندوم برگزار شده است.
دوم: از سوی دیگر در قانون اساسی کشور و در اصل۵۹ رفراندوم مورد توجه قرار گرفته است. اجرای آن نیز مثل همهجای دنیا سازوکار مشخص دارد. در ایران با درخواست رئیسجمهور و یا پیشنهاد ۱۰۰نماینده و موافقت دوسوم مجلس، رفراندوم برگزار میشود.
تا اینجای ماجرا میشود قانون و سیره عملی انقلاب اسلامی. حالا بازگردیم به سخنان رهبر معظم انقلاب. آیا این سخنان با قوانین ما مغایرتی دارد؟
فرمودند: «در کجای دنیا برای همه مسائل رفراندوم برگزار میکنند؟»
برای «همه مسائل» یعنی منطقی است که سر هر مسئلهای رفراندوم بگذاریم؟ پس چرا انتخابات برگزار میشود؟ انتخابات یعنی انتخاب راه و روش؛ انتخاب یک نگرش و گرایش در اداره کشور. یک روز میشود خاتمی و یک روز هم روحانی و احمدینژاد و یک روز رئیسی. بعد از آن در مسائل جزئی، این منتخب مردم است که تصمیم میگیرد. مثل اینکه بخواهیم از اینجا به مشهد برویم. مختاریم بین هواپیما و قطار و اتوبوس؛ اما اگر هواپیما را انتخاب کردیم یعنی خلبان برای کار فنی خود باید از مسافران سؤال کند؟
باز هم دقت کنیم؛ این نفی رفراندوم نیست. چهبسا در مواردی با تشخیص همین نمایندههای مردم همهپرسی ضرورت پیدا کند. اما این غیر از رفراندوم در همه مسائل مهم کشور است.
حالا این استدلال مدیریتی یعنی مردم نمیفهمند؟ اینکه مردم در همه مسائل کارشناس نیستند یعنی نمیفهمند؟ اساسا کارشناس انتخاب میکنند تا موکل آنها در کارشناسی باشد.
بگذریم که ما در کشوری زندگی میکنیم که صبح و شام از سوی رسانههای دشمن اطلاعات دروغ و تحریفشده و بزرگنماییهای کاریکاتورگونه به مردم منتقل میشود و هر انتخاباتی تبدیل میشود به دوقطبیهای توهمی که باعث میشود انتخاب مردم از سر اختیار نباشد و بهناچار از سر ترس، رفتار صفر و یکی و یا استقلال-پرسپولیسی از خود نشان دهند.
بنابراین توضیح رهبر انقلاب از حیث عقلانیت و مدیریت رفراندوم برای همه مسائل است که اجرای آن اساسا نه ممکن است و نه منطقی؛ لذا نه اصل رفراندوم را نفی میکند و نه قدرت تشخیص مردم را.
واقعیت این است که خیلیها فرق مردمسالاری و تودهگرایی را نمیدانند. مردمسالاری یعنی انتخاب مسیر و اهداف اصلی توسط مردم؛ یعنی انتخاب از سر آگاهی. تودهگرایی یعنی سوءاستفاده از نام مردم برای انتخاب از سر ناآگاهی. تودهگرایی را اغلب دیکتاتورها مطالبه میکنند چون نقاب استبداد و نشستن بر جهل مردم است اما مردمسالاری رشد آگاهی مردم برای انتخاب سرنوشت است.
اگر پزشکی به من و شما گفت برای نسخه پیچیدن باید نظر بیمار را بپرسم او دلسوز ما نیست؛ وکیل حقوقیمان نیز؛ ممکن است شیادی باشد در لباس پزشک و حقوقدان. مردمسالاری یعنی حق انتخاب پزشک و تودهگرایی یعنی انتخاب نسخه. خلاصه اینکه مراقبت کنیم بهنام مردمسالاری، تودهگرایی بهخوردمان ندهند.
کد خبر 755231 برچسبها خبر ویژه رهبر معظم انقلاب رفراندوم-12 فروردینمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خبر ویژه رهبر معظم انقلاب رفراندوم 12 فروردین رفراندوم برگزار یعنی انتخاب مردم سالاری رهبر انقلاب توده گرایی همه مسائل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۷۴۰۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمادهای عجیب در انتخابات هند
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ از دهلی نو، کتری"، " لیوان"، "دمپایی"، جارو، " فیل"، " دسته گل"، کتاب، "عینک"، " دوچرخه" و هزاران نماد دیگر این روزها در تبلیغات نامزدها و احزاب در سطح خیابانها و کوچههای شهرهای مختلف هند دیده میشود.
در هند طبق قانون هر حزب و نامزدی باید در انتخابات ملی، ایالتی و محلی باید یک نشان تصویری داشته باشد.
تاریخچه اجبار داشتن نماد به سالهای اول استقلال هند برمیگردد، زمانی که کمتر از ۲۰ درصد مردم هند با سواد بودند و رای دهندگان باید نامزدهای منتخب خود را از روی نمادها و نشانهای تصویری انتخاب میکردند نه نام هایشان.
در زمان کنونی نیز که گفته میشود بیش از سه چهارم هندیان باسواد تلقی میشوند، اما همچنان این نشانههای تصویری حرف اول را در هنگام انتخابات میزنند.
از اولین انتخابات در سال ۱۹۵۱ میلادی زمانی که دستکم ۵۳ حزب برای حدود ۴۵۰۰ صندلی مجلس ملی و مجالس ایالتی با هم رقابت کردند کمیسیون انتخابات نمادهایی را به احزاب اختصاص داد و هر نامزدی میتوانست با این نماد در انتخابات شرکت کند.
فرمان نمادهای انتخاباتی در سال ۱۹۶۸ میلادی به همه احزاب در سطح ملی، ایالتی، محلی و همچنین نامزدهای مستقل داده شد.
اولین نماد انتخاباتی در هند متعلق به کنگره بود حزبی که در مبارزات آزادی بخش و جنبش استقلال طلبی هند نقش فراوانی داشت.
نخستین نماد انتخاباتی حزب کنگره "یک جفت گاو نر" بود. پس از انفکاک در آن، نماد حزب به "گاوی که به گوساله خود شیر میدهد" تغییر کرد.
از سال ۱۹۷۹ "دست " نماد حزب کنگره شد.
حزب حاکم بی جی پی در سال ۱۹۸۰ تشکیل شد. این حزب نماد انتخاباتی خود را "نیلوفرآبی" برگزید. بنیانگذاران آن اعلام کردند تاریکی جای خود را به نور خورشید خواهد داد و نیلوفر آبی شکوفا میشود.
حزب عام آدمی یا عامه مردم که سال ۲۰۱۱ در دهلی تشکیل شد نماد خود را "جارو" انتخاب کرد.
حزب ملی مردم هند "کتاب" را بعنوان نماد خود انتخاب کرد. در هنگام برپایی جشن انتخاب این نماد اعلام شد که تنها سواد و تحصیل میتواند اقشار ضعیف را توانمند کند
هدف از این انتخاب اعتراض به فساد و نشان دهنده امید حزب برای پاک کردن کثیفیها و فسادهای نفوذ یافته در دولت و مجلس بود.
"
نمادها و نشانههای تصویری، ساختار، عملکردها و اهداف سیاسی احزاب و افراد را ساده و خلاصه بیان میکنند.
نمادها باید آشنا و به راحتی قابل تشخیص باشند و هیچ پیوند مذهبی یا احساسی با اعتقادات مردم مانند گاو، معبد، پرچم ملی، چرخ نخ ریسی و ... نداشته باشد.
نمادهای انتخاباتی هند پیامهای بی صدایی هستند که نقش بزرگی در هنگام انتخابات در هند ایفا میکنند.
این صحنه ها، ارتباطات تصویری بشر در ماقبل اختراع الفبا را به یاد میآورد.
اظهارات:
کیشو دیو: نامزد مستقل انتخابات مجلس هند